A Unión Europea, a Zona Euro, a Fronte Ampla e AGE
- Detalles
- Publicado o Domingo, 29 Setembro 2013 21:27
Xoán Hermida
As recentes eleccións celebradas en Alemaña puxeron, unha vez máis, de evidencia a hexemonía neoconservadora e a falla dunha alternativa ao programa da CDU-CSU para Alemaña e tamén para Europa.
O SPD colleita os segundos peores resultados desde a posguerra. A socialdemocracia ven así a confirmar o seu declive lento e constante toda vez que non esta en condicións de abandeirar un programa de cambio para Alemaña e para Europa.
O FDP desaparece da escena política porque o espazo electoral absórbeo a CDU, nun momento no que as forzas liberais teñen unha doutrina impostada, pois o modelo actual non se move nos parámetros do ‘laissez-faire’ senón máis ben nun neoliberalismo monopolista controlado polos oligopolios.
Die Grünen segue no seu retroceso dos últimos anos e por querer compracer a todos non comprace a ninguén. Cun programa de centro-esquerda e unha practica de centro-dereita, agora so lles queda aclarar se van a seguir pola senda do capitalismo verde ou apostar polo ecosocialismo.
Die Linke tamén sofre un retroceso froito das súas propias contradicións que ten feito aflorar un forza euroesceptica a punto de entrar no bundestag que de seguro recolle a desafección e impaciencia dalgún sector social máis radical. A súa posición coma terceira forza os coloca, non obstante, nas mellores condicións para nuclear unha alternativa de post-comunistas e neo-socialistas á dereita.
Pero máis aló, o mapa político e electoral de Alemaña recolle as contradicións e os nós gordianos entre os que se move a política europea.
De AVE's, ladrillo e caixas
- Detalles
- Publicado o Martes, 30 Xullo 2013 16:28
Xoán Hermida
Prometinme a min mesmo non escribir sobre o accidente de Angrois. Demasiada dor, demasiados sentimentos e demasiada conmoción como para saber como facelo sen ter a impresión de ensuciar a dor das vítimas e dos seus familiares e coñecidos.
Pero non me podo reprimir para facelo sobre o modelo de desenvolvemento de país que a grande maioría política e mediatica ten ido avalando nas últimas dúas décadas.
Neste caso, coma no da fusión das caixas ou no auxe da construción, ninguén pode dicir aquilo tan noso de ‘xa o dicía eu’, porque aínda que había algúns que xa o diciamos eramos ínfima minoría e/ou estabamos minorizados publicamente.
E dirán vostedes que relación ten todo isto co accidente? Toda e ningunha.
Acórdanse como empezou o auxe do sector inmobiliario? Serian capaces de fixar con claridade en que ano se iniciou o proceso de bancarización das nosas caixas? Recordan aquilo da importancia dos prazos do AVE e do aldraxe comparativo con outras comunidades?
Democracia orgánica e desafección política
- Detalles
- Publicado o Venres, 10 Mai 2013 16:56
Xoán Hermida
A poucos días de cumprirse o segundo aniversario do 15-M as accións e declaracións de tres lideres políticos aparentemente distantes nas súas ideas teñen posto de relevo que as forzas da vella política pouco teñen aprendido nestes dous anos e seguen empeñados en ver a cidadanía como un ente amorfo e manipulable sen constantes vitais e intelectuais propias.
En poucos días a secretaria xeral do PP, María Dolores de Cospedal, a figura emerxente do PSOE, Beatriz Talegón, e o alcalde pontevedrés do BNG, Miguel A. Fernández Lores, teñen evidenciado na practica o porqué da desafección e desconfianza que a cidadanía ten cara as forzas políticas.
A primeiro en aparecer en escena foi Dolores de Cospedal animando aos movementos sociais vertebrados arredor da indignación a constituírse en partido político e presentarse as eleccións nun concepto de democracia limitado onde non se entende o papel necesario que xogan os movementos sociais para que exista o necesario control da cidadanía sobre os seus representantes.
Eliminado así o control cidadá da política desde a sociedade civil e reservado, como ven ensaiando en Castilla-La Mancha, a representación política as persoas con tarxeta Visa-Oro, poderíase institucionalizar un novo dereito de uso e abuso.